หาวๆ เช้าแล้วลุกจากเตียงอาบน้ำ จากนั้นก็หิ้วกระเป๋าที่เตรียมไว้แล้วตั้งแต่ตอนกลางคืนไปขึ้นรถ เดินทางสู่กรุงเทพมหานคร การชุมนุมวันนี้เป็นวันสำคัญวันหนึ่ง ที่ผู้รักประชาธิปไตยจะได้ไปแสดงออกถึงเจตจำนง ในการต่อต้านเผด้จการ รัฐประหาร ถึงแม้ว่าจะมีข่าวมากมายที่ออกมาว่าจะมีความรุนแรง จะมีการใช้เครื่องยิงคลื่นที่จะทำให้หูหนวก ในการเข้าปราบปรามแต่มีรึผมจะกลัว
และตีความนัยยะทางการเมือง ของการชุมนุมวันนี้ต่างกันไปโดยเฉพาะฝ่ายตรงข้าม ที่กล่าวว่า การตั้งชื่องานว่า 3 ปีต้านอำมาต สถาปนารัฐไทยใหม่ เป็นว่าไปล้มล้างสถาบัน ทำลายประเทศชาติไปต่างๆ
ซึ่งจริงๆแล้วการจัดงานครั้งนี้ก้เป็นการแสดงออกถึงอุดมการณ์แสดงจุดยืนของชาวเสื้อแดงและบอกถึงความชิบหายจากการรัฐประหาร เหตุใดประเทศถึงได้เกิดความแตกแยก เสียหายซึ่งนับว่าวันนี้เป็นวันสำคัญอย่างยิ่งเป็นวาระแห่งประชาชนที่จะออกมาต่อต้านเผด็จการ รัฐไทยใหม่คือรัฐที่มีการปกครองแบบมีส่วนร่วม เป็นประชาธิปไตยแท้ๆโดยมีพระมหากษัตริย์เป็นประมุข และเป็นจุดประสงค์ของการเดินทางครั้งนี้ ซึ่งผมเดินทางด้วยรถทัวร์วิ่งยาวจนถึงกรุงเทพจาก 8 โมงเช้าถึงปลายทาง บ่าย 2 โมง หลับสบายเลย...
จากนั้นก็ต่อรถแท็กซี่ "ไปไหนครับ " ลุงขับแท๊กซี่ถาม " ไปลานพระบรมรูปครับ " "อ้อ ไปที่เค้าจะชุมนุมกันรึป่าว " " ครับ" นั่นเป้นพี่น้องเสื้อแดงคนแรกที่ผมได้พูดคุยด้วยอย่างสนิทสนมมาตลอดทาง ลุงแท๊กซี่บอก ว่าชุมนุมทีไรต้องฝนตกทุกทีและตกแม่นด้วย ที่อื่นจะไม่ค่อยตกตกแต่ที่ชุมนุมสะส่วนใหญ่ เชื่อแล้วว่ามันต้องทำฝนเทียม ผมว่า :ไม่รู้เหมือนกัน มันก็น่าฝนด้วย ลุงแท็กซี่ : ก็น่าฝนนั่นหล่ะยิ่งทำง่าย ผมว่า:เอ้อ ...
ฟ้าครึ้มๆบริเวณที่มีการชุมนุม และก็ตกพอดีที่ไปถึงแต่ไม่ได้เข้าไปในที่ชุมนุม เพราะลุงแท๊กซี่จอดให้ตรงแผงกันซึ่งห่างจากที่ชุมนุมประมาณ 500 เมตร เสียงปราศัยแว่วมาแต่ไกลแต่ได้ยินว่าพูดว่าอะไรเพราะเสียงฝนที่ตกหนักกลบเสียงปราศัยเสียหมด ผมต้องเดินตากฝนโดยที่ไม่มีอุปกรณ์กันฝนใดๆ มีแต่กระเป๋าที่ใส่โทรศัพท์กับกล้องถ่ายรูปที่ต้องปกป้องสุดชีวิต
ต้องขอบคุณพ่อค้าแม่ค้าส้มตำที่ให้ถุงพลาสติกมาห่อกระเป๋า และแสดงความเป็นมิตรบอกทางไปที่ชุมนุมให้ด้วย ไปเลยลูกทางโน้น ในรอบบริเวณก็จะพบกลุ่มของ การ์ดเสื้อแดงเป็นระยะ ใส่ชุดสีดำ คาดผ้า ใส่หมวกแดง วิ่งเข้ามาตรวจค้นตอนแรกก็ตกใจเหมือนกัน ผมเลยบอกว่าเป้นเสื้อแดงมาชุมนุมแต่ยังไม่ได้เปลี่ยนเสื้อ จึงผ่านไป เร่งฝีเท้าไปตามรั้วรอบพระที่นั่งอนันตสมาคมไปจนถึงที่ชุมนุม
ก็ได้เห็นอย่างที่ท่านเห็นในรูป ทุกคนต่างใส่เสื้อกันฝนยืนนิ่งด้วยความหนาวสั่น พร้อมกวัดแกว่งตีนตบอาวุธคู่กาย ไปตามจังหวะการปราศัยของคุณวีระประธานเสื้อแดงเรา ที่แรกที่ผมมุ่งตรงไปหาเลยคือร้านที่ขายเสื้อแดง ก็ไปเจอซุ้มของเสธ.แเดงเป็นที่แรก ซึ่งผมเองก็ไม่ได้มองเสธ.แดงอย่างเคลือบแคงอะไร เป้นความชอบส่วนตัวซื้อของแกไว้ตัว แบบมีปกสีดา ปักรูปพระอะไรซักอย่างทรงม้าถือดาบ สัญลักษณ์พรรคขัติยธรรมมาใส่ ควักออกไป 200 บาท..ประเดิมชิ้นแรก
จากนั้นผมก็เดินตากฝนเปียกปอน เลาะเลี้ยวไปในกลุ่มผู้ชุมนุมโดยไม่มีเสื้อกันฝนหรือร่มเลย แล้วไปหยุดขอหลบฝนที่รถขายน้ำเฉาก๋วยไม่ไปไหนเพราะมันหนาวมาก
คุณวีระกำลังปราศัยอยู่บนเวทีพร้อมกับแกนนำอีกหลายคนไม่ไปไหน และพี่น้องเสื้อแดงก็ฟังปราศัยไปสะบัดตีนตบ หัวใจตบ เสียงดังแปะๆ ให้กำลังใจซึ่งกันและกัน ระหว่างการปราศัยท่ามกลางสายฝนที่กระหน่ำก็ห้ามความหิว และความอยากช็อปไม่ได้ พี่น้องยังซื้อของกินกันอยู่ตลอด กระเพาะปลาร้อนๆ น้ำดื่ม น้ำเฉาก๋วย นั่งกินยืนกินกันตามมีตามเกิด
พอคุณวีระปราศัยซักพักใหญ่ ก็มีการบรรเลงดนตรีประโลมใจ ให้พี่น้องเสื้อแดงยับย้ายส่ายสะโพกกันให้ครื้นเครง กับนักร้องประจำที่ไปกันทุกเวที ไพจิตร อักษรณรงค์ และอีกสองสามท่านมาให้ความสนุกสนานกัน
ฝนตกหนักและนานมากจนน้ำท่วมสูงขึ้นมาเป็นคืบๆ
หลายคนก็ไม่สนตกก็ตกไป เดินลัดเลาะลุยน้ำ ชมนกชมไม้กันเพราะเปียกหมดแล้วทั้งตัว
ลุงคนนี้ใส่เสื้อสีดำมีโลโก้ และข้อความเขียนว่า No Coup หันมองผมถ่ายรูปแกด้วยความสงสัย ซึ่งสังเกตุได้ว่ายังมีความหวาดวิตกกัน เกี่ยวกับการสร้างสถานะการณ์ และพวกปลอมปนเข้ามา
ที่เวทีไม่มีผ้าใบ เพราะต้องเอาลงเกรงพายุ
มีลมแรงเป็นช่วงๆ ดึงร่มผ้าใบของรถขายน้ำผลไม้ไกล้ๆ หลุดออกมา
ส่วนผมก็ยืนสั่นอยู่ใต้ร่มรถขายน้ำเฉาก๋วยไม่ไปไหน ได้แต่ยืนถ่ายรูปฆ่าเวลา แทบไม่มีกะจิตกะใจฟังปราศัยเลย
เป็นเสื้อแดงต้องอดทน ทนโดนด่า ทนกับสื่อ ทนที่ต้องเป้นจำเลยของสังคม และต้องทนแดด ทนฝนด้วย
ฝนเริ่มซา ได้เห็นพระบรมรูปทรงม้าทาบผืนฝ้าที่อยู่เบื้องหลังสวยงามสง่า สมกับที่อยู่ในมโนภาพของผมตั้งแต่เด็ก วันนี้ดีใจที่มาเห็นของจริงกับตา
นี่คือสองสาว fared หน่วยพยาบาล ที่คอยเดินให้บริการ เดินสำรวจดูว่ามีใครเจ็บป่วยหรือป่าว ก็จะเดินแจกสำลีที่ชุบน้ำยาให้ดมตลอดงาน
ระดับน้ำสูงและสกปรกทีเดียว ในน้ำมีทุกอย่างลอยไปลอยมา ไม่รู้จะเป็นโรคอะไรไม๊
ช่างภาพคนนึงซูกล้องถ่ายรูปอยู่ในเสื้อกันฝน มาขอยืมเก้าอี้เพื่อที่จะเหยียบขึ้นไปถ่ายรูป มุมสูง เพราะว่ามันยากจะมองอะไรถนัด เพราะว่าคนเยอะบังตาไปหมด
แผ่นพลาสติกนี่ราคา 20 บาทครับ ใช้ทั้งนั่งทั้งกันฝน มีคน derivery ไม่ต้องเดินหาเลย
แอะๆ สปายเยอะไปหมด ทั้งไทยทั้งเทศ ฝรั่งหัวแดงมาทำข่าวกันเพียบ ฝนตกก็ยังหาทางถ่ายให้ได้
แชะ ๆ
ฝนเริ่มหยุดแล้ว กิจกรรมของคนเสื้อแดงก็เริ่มขึ้น มีการกางผ้าขาวซึ่งยาวหลายสิบเมตร เขียนข้อความถึง การทวงคืนรัฐธรรมนูญ 40 คืนมา
งั่มๆ
ซ๊วบๆ กระเพาะปลาร้อนๆ กินแก้หนาวจ้า
กางยาวจากด้านข้างของลายทอดยาวไปทางพระที่นั่งอนัตสมาคม
บนเวทีกางผ้าใบแล้วครับ
(มีต่อ)
บทความที่เกี่ยวข้อง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น
โพสแล้วกรุณารับผิดชอบความคิดเห้นของท่านด้วยน่ะครับ