ในการชุมนุมแต่ละครั้งของพี่น้องเสื้อแดงนั้น ลำบากลำบนมากทีเดียว แต่ก็ยังมา มาด้วยใจรักประชาธิปไตย มาเพื่อแสดงออกถึงการต่อต้านรัฐประหาร และอำมาตยา ถึงแม้จะมีการประโคมข่าวความรุณแรงขู่อย่างไรก็ไม่หวั่น ฝนจะตกหนักทุกคนก็ยังอยู่ นั่งนอนกับพื้นที่ชื้นแฉะ และเต็มไปด้วยขยะ จะเข้าห้องน้ำก็ไกลมาก
แต่ก็ยังดีที่ทาง กทม. ได้ให้รถสุขามาบริการหลายคันรถ แต่ทุกอย่างก็ไปได้สวยด้วยแรงกายแรงใจของทุกท่าน รวมทั้งแกนนำที่จัดงานนี้ เป้นไปอย่างมืออาชีพ กิจกรรม สถานที่ อุกรณ์สื่อสาร จอภาพ เตรียมมาอย่างดีดูแล้วคล้ายงานกาชาติ เนื้อหาชกออกไปทีหนักๆทั้งนั้นต้องขอชม ว่างานวันนี้บรรลุวัตุประสงคอย่างดีเยี่ยม ไม่ได้จัดงานถูๆไถๆ
กล่าวโดยสรุปในการจัดงานวันที่ 19 กันยายนนี้ เพื่อประกาศให้คนได้เห็นว่า รัฐประหารเป็นความเลวร้าย และทุกคนควรจะลุกขึ้นมาต่อต้าน โดยชี้ไปที่ป๋าเปรม เป็นผู้บงการ บอกความเสียหายของการรัฐประหารอย่างเป็นรูปธรรม และเป็นวาระแห่งประชาชน ที่จะมาแสดงออก แสดงถึงจุดยืนและเจตจำนง ในการต่อสู้เพื่อให้ได้มาซึ่งประชาธิปไตยโดยมีพระมหากษัตริยเป็นนประมุข ด้วยวิธีอหิงสาไม่แตกแยก
และในการเดินทางมาร่วมชุมนุมครั้งนี้แม้จะลำบากลำบนมาก แต่ก็ได้รสชาติของการชุมนุมอย่างแท้จริง ผมได้ร่วมตากฝน ร่วมหัวเราะ โห่ร้องกับพี่น้องเสื้อแดง ประกาศก้อง เอาประชาธิปไตยกูคืนมา ได้ความทรงจำที่ดีและได้รับมิตรภาพตลอดการเดินทางถึงแม้ว่าผมจะมาคนเดียวแต่ตลอดการเดินทางผมได้พูดคุยกับเสื้อแดงตลอด เหมือนกับ่วาเค้ามาต้อนรับผมอย่างนั้นและผมภูมิใจอย่างยิ้งที่ได้เป็นส่วนหนึ่งของการชุมนุมในวันนี้
ตอนนี้เกือบเที่ยงคืนแล้วณัตวุฒิยังปราศัยไม่จบ แต่ผมจำต้องกลับเพราะเพลียมาก
จุดสุดท้ายที่ผมได้นั่งพูดคุยคือร้านก๋วยเตี๋ยวที่ผมทานไปตอนเย็น กับป้าเจ้าของร้าน ได้ทำความรุ้จักพูดคุยกัน ป้าถามเรามาจากไหนอายุเท่าไหร่ มาชุมนุมยังไง แล้วก็พูดถึงลูกของป้าสามคนอายุ 17, 18, 20
พูดคุยสักพักผมก็ลาป้ากลับบ้าน ไปล่ะครับผม เดินออกไปจากที่ชุมนุมเพื่อเรียกแท๊กซี่
ซึ่งเป็นเสื้อแดงคนสุดท้ายที่ผมได้สนทนาด้วย และผมขอบันทึกเรื่องราวการชุมนุมครั้งสำคัญนี้ไว้บอกเล่าแก่ผู้อื่นต่อไป บ้ายบายพี่น้อง
(Finished)
บทความที่เกี่ยวข้อง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น
โพสแล้วกรุณารับผิดชอบความคิดเห้นของท่านด้วยน่ะครับ